Yabancı dil öğretiminin nasıl yapılması gerektiği konusunda sürekli farklı yaklaşım, yöntem ve teknikler geliştirilmiş ve geliştirilmeye de devam edilmektedir. Söz konusu yaklaşım, yöntem ve tekniklerde üzerinde önemle tartışılan konulardan bir tanesi de dil bilgisi öğretimidir. Dil bilgisi öğretimi ile ilgili tartışmaların iki noktada odaklandığı görülmektedir. Bunlardan bir tanesi yabancı dil eğitiminde dil bilgisinin yeri ne olmalıdır sorunudur. İkincisi ise dil bilgisi öğretiminin hangi yolla sürdürülmesi gerektiği konusudur. Geçmişten günümüze yabancı dil öğretim yöntemlerine bir göz atıldığında bazı yöntemler dil bilgisi öğretimini öncelikli hedef olarak belirlerken, bazı yöntemlerin dil bilgisi öğretimini amaç olarak benimsemedikleri görülmektedir. Özellikle bilişsel yaklaşımdan sonra gelişen çağdaş yöntemlerin ise üçüncü bir yolu benimsedikleri söylenebilir. Bu üçüncü yolu benimseyen yöntemler bir yandan yabancı dil eğitiminin dört temel dil becerisinin gelişimi üzerine odaklanmasını savunurken, diğer yandan da üç dil bileşeninden birisi olarak kabul edilen dil bilgisine gerektiği ölçüde yer verilmesi anlayışındadırlar. Bu çalışmada yabancı dil eğitiminde etken (aktif) ve edilgen (pasif) şekilde dil bilgisi öğretimi yollarından hangisini izlemenin daha uygun olacağı ve başarıyı nasıl etkileyebileceği sorunu ele alınmıştır.