Author:
Abstract
Different approaches, methods and techniques were always developed, and the developmental process is going ahead about the functions of foreign language teaching. One of the most discussed topics in the approach, methods and techniques is grammar teaching. Discussions about teaching grammar seem to focus on two points. One of them is what is the place of language knowledge in foreign language education. The second is the way in which the teaching of grammar should be continued. From past to present, when we take a look at the methods of teaching foreign languages, it is seen that some methods determine grammatical teaching as a primary goal and some methods do not accept grammatical teaching as an aim. It can be said that modern methods developed after cognitive approach adopted a third way. The methods that embrace this third way are on the one hand that foreign language education focuses on the development of the four basic language skills while on the other hand it is understood that the grammar, which is one of the three language components. In this study, it is discussed that which method is more appropriate in terms of success in teaching grammar (active or passive way) in foreign language teaching.
Keywords
Abstract
Yabancı dil öğretiminin nasıl yapılması gerektiği konusunda sürekli farklı yaklaşım, yöntem ve teknikler geliştirilmiş ve geliştirilmeye de devam edilmektedir. Söz konusu yaklaşım, yöntem ve tekniklerde üzerinde önemle tartışılan konulardan bir tanesi de dil bilgisi öğretimidir. Dil bilgisi öğretimi ile ilgili tartışmaların iki noktada odaklandığı görülmektedir. Bunlardan bir tanesi yabancı dil eğitiminde dil bilgisinin yeri ne olmalıdır sorunudur. İkincisi ise dil bilgisi öğretiminin hangi yolla sürdürülmesi gerektiği konusudur. Geçmişten günümüze yabancı dil öğretim yöntemlerine bir göz atıldığında bazı yöntemler dil bilgisi öğretimini öncelikli hedef olarak belirlerken, bazı yöntemlerin dil bilgisi öğretimini amaç olarak benimsemedikleri görülmektedir. Özellikle bilişsel yaklaşımdan sonra gelişen çağdaş yöntemlerin ise üçüncü bir yolu benimsedikleri söylenebilir. Bu üçüncü yolu benimseyen yöntemler bir yandan yabancı dil eğitiminin dört temel dil becerisinin gelişimi üzerine odaklanmasını savunurken, diğer yandan da üç dil bileşeninden birisi olarak kabul edilen dil bilgisine gerektiği ölçüde yer verilmesi anlayışındadırlar. Bu çalışmada yabancı dil eğitiminde etken (aktif) ve edilgen (pasif) şekilde dil bilgisi öğretimi yollarından hangisini izlemenin daha uygun olacağı ve başarıyı nasıl etkileyebileceği sorunu ele alınmıştır.