Author :
Abstract
Türkçe öğretiminin temel işlevi; öğrencilerin bilişsel, duyuşsal ve devinimsel gelişmelerine katkı sağlamak, bireyde dil bilinci ve duyarlılığı oluşturarak kendini rahat ifade edebilmesi için bireye olanak sunmaktır. Bu nedenle ana dil öğretimi ciddiye alınması gereken bir durumdur. Çocuklar, yıllarca Türkçe dersi görmelerine rağmen ana dillerini başarılı bir şekilde kullanamamakta, kendilerini ifade etmekte sıkıntılar yaşamakta ve söz varlığının zenginliklerinin tadına varamamaktadırlar. Bireyin kendini ifade etme yetisi, dilinin inceliklerini çok iyi biçimde kavramasından geçmektedir. Bu noktada dil öğretiminde farklı yöntemler denenmesi gerekmektedir. Çağın değişen ve gelişen şartlarıyla birlikte, dil öğretiminde de yeni materyaller geliştirilmekte ve yeni yöntemlerden yararlanılmaktadır. Dilin ses bilgisinden biçim bilgisine, söz diziminden anlam bilgisine bütün alanlarındaki yapısal özelliklerini kavramada kullanılacak yeni, çağdaş materyal ve yöntemler, dil öğretimini eğlenerek öğrenme biçimine sokacaktır. Dilin kullanım alanı içinde sıfatların önemi yadsınamayacak ölçüdedir. Sıfatlar, Türkçenin anlatım zenginliği açısından önemli bir yere sahiptir ve kavramların zihinde istenen niteliklerde canlanmasını sağlamaktadır. Sıfatların anlatım zenginliğine erişememiş bir birey, Türkçeden de istenen düzeyde verim elde edemeyecektir. Türkiye Türkçesi için bu kadar önemli olan sıfatların nasıl öğretileceği konusu, bu noktada gündeme gelmektedir. Bu çalışmada; anlatımın süslenmesini sağlayan, nesnelerin özellik ve belirtilerini ortaya koyan sıfatların nasıl öğretilmesi gerektiği ve bunda masal/hikâye anlatma yöntemlerinin etkileri incelenmeye çalışılmıştır.
Keywords
Abstract
The main function of teaching Turkish is to contribute to students’ cognitive, emotional and kinetic improvement; to create an opportunity for the individual to express himself easily by enhancing linguistic awareness and sensitivity. For this reason, monther language education is an issue to be taken into consideration. Although kids have been learning Turkish for years, they are not able to use their native language successfully, they have difficulties in expressing themselves, they can not taste richness of the speech entity. Individual’s ability of expressing himself lies in his understanding the details of the language strongly. In this point, variable techniques should be used in teaching a language. With the developing and changing situations of the age, new materials have been designed and new techniques have been used. New, modern materials and methods, which are to be used in understanding the structural features of the language in all areas from its phonetics to morphology, from word order to semantics, will turn the teaching language into learning it by having fun. The importance of adjectives in the language usage area is has an undeniable degree. Adjectives have an important role in terms of speech richness of Turkish and they help terms to be pictured in mind in the expected forms. He, who is not able to reach the speech richness of the adjectives, will not be able to use of Turkish in a expected level. In this point, the issue, how to teach the adjectives having a great importance for Turkey Turkish, arises. In this study; how to teach the adjectives, which enrich the speech and display the features and indicators of the objects, and the effects of story telling methods in this topic have been analysed.
Keywords
- Akerson Fatma Erkman, Ozil Şeyda (1998). Türkçede Niteleme Sıfat İşlevli Yan Tümceler, İstanbul: Simurg Yayınları.
- Atabay Neşe, Kutluk İbrahim, Özel Sevgi (1983). Sözcük Türleri, Ankara: TDK Yayınları.
- Sevim Bilgen Aydın (2010). “Walter Benjamin’in Kavramlarıyla Kültür Endüstrisi: ‘Aura’, ‘Öykü Anlatıcısı’ ve ‘Flâneur’”, Uluslar Arası Sosyal Araştırmalar Dergisi, S. 3/11, ss. 509–516.
- Şen Aygün, “Walter Benjamin’in Kavramlarıyla “Hikâye Anlatıcısı”nın Görsel Temsilcisi: Hayao Miyazaki”, https://www.academia.edu/10308438/Walter_Benjamin_in_Kavramlar%C4%B1yla_Hikâye_Anl at%C4%B1c%C4%B1s%C4%B1_n%C4%B1n_G%C3%B6rsel_Temsilcisi_Hayao_Miyazaki (Erişim: 10.03.2017)
- Ramsden Ashley, Hollingworth Sue (2017). Hikâye Anlatma Sanatı, Çev. Ali Bucak, İstanbul: İletişim Yayınları.
- Arıoğul Sibel, Uzun Tarık (2010). “Hikâye Anlatım Metodu İle İlköğretim Öğrencilerine Yabancı Dil Öğretimi”, e-Journal Of New World Sciences Academy Volume:5, Number:4, s.1670-1676.
- Kelin, Daniel (2007). “The perspective from with in: Drama and children’s literature” Early Childhood Education Journal, 35(3), 277-284.
- Eti İnanç, Arnas Yaşare Aktaş (2016). “Hikâye Temelli Yaratıcı Drama Etkinliklerinin Dört Yaş Grubu Çocukların İfade Edici Dil Gelişimine Etkisi”, Yaratıcı Drama Dergisi, 11(1), 17-32, www.yader.org.
- Le Guin, Ursula (2011). Kadınlar, Rüyalar, Ejderhalar. D. Erksan vd (ed). İstanbul: Metis Yayınları.
- Yılmaz Engin (2004). Türkiye Türkçesinde Niteleme Sıfatları, İstanbul: Değişim Yayınları.
- Hatiboğlu Vecihe (1969). Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü, Ankara: TDK Yayınları.
- Aydın Hasene, Üstünova Mustafa, Akgün Nilüfer, Akkök Meral, Üstünova Kerime, Çetinoğlu Gülnaz (2010), “Bursa’daki Cadde, Mahalle, Sokaka Adlarında Türkçenin Kullanımı”, Turkish Studies International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 5/4, s. 1222-1543.
- Ergin Muharrem (2002). Üniversiteler İçin Türk Dili, İstanbul: Bayrak Yayınları.
- Sever Sedat, Kaya Zekeriya, Aslan Canan (2013). Etkinliklerle Türkçe Öğretimi, Ankara: Tudem Yayıncılık.
