Fransa’daki Türkçe ve Türk Kültürü Dersine Yönelik Veli ve Öğrenci Görüşleri: Aveyron Bölgesi Örneği
Author :
Abstract
Çalışma, Fransa’daki Türk kökenli öğrencilerin ve velilerin Türkçe ve Türk Kültürü dersine ilişkin görüşlerini incelemeyi amaçlamaktadır. Fransa’daki ELCO Antlaşması ile ilgili yaşanan belirsizlikler çalışmanın gerekçesini oluşturmaktadır. Nitel araştırma yaklaşımlarından “durum çalışması” ile ele alınan çalışma, 2017- 2018 eğitim- öğretim yılı başında, 20 veli ve 40 öğrencinin katılımı ile yürütülmüştür. Bulgular, hem velilerin hem de öğrencilerin günlük yaşamda Türkçe ve Türk Kültürü dersine yönelik çoğunlukla Türk Okulu ifadesini kullandıklarını göstermektedir. Veli görüşlerinden elde edilen bulgular, Türkçe ve Türk Kültürü dersinin öğrencilerin okuma, yazma ve konuşmalarında gelişme sağladığını, öğrencilerin Türkçe ve Türk Kültürü dersinde yapılan etkinlikleri evde ve günlük yaşamda tekrar ettiklerini, öğrencilerin derse katılımlarından sonra Türkçeye ve derse ilgilerinin arttığını göstermektedir. Çalışmada öğrencilerin; Türkçe öğrenme, ailenin derse katılım isteğini yerine getirme, dersi sevme, derse gelen arkadaşının olması, Türkiye’ye gittiğinde etkili ve güzel Türkçe konuşma, derse ilişkin katılım belgesini alma, Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı programında görev alabilme gibi nedenlerle Türkçe ve Türk Kültürü dersine katılım gösterdikleri sonucuna ulaşılmıştır. Çalışmada velilerin ve öğrencilerin ev ortamında Türkçe konuştuklarını, medya araçlarını Türkçe olarak kullandıklarını, evde Türkçe kitap okuduklarını ve tatillerde Türkiye’ye gittiklerini ifade ederek Türkçelerinin gelişimine destek olduklarını belirttikleri görülmektedir. Çalışmada Fransa’da görev yapan Türkçe ve Türk Kültürü dersi öğretmenlerine, öğrencilerini Fransızca kitapların Türkçe çevirileri ile buluşturmaları önerilmektedir.
Keywords
Abstract
The study aims to analyze the opinions of the students and parents of Turkish origin in France on the course of Turkish Language and Culture. The uncertainties related to the ELCO Agreement in France serve as a basis for the study. Performed as “a case study”, which is one of qualitative research approaches, this study was participated by a total of 20 parents and 40 students in the beginning of the 2017-2018 academic year. The findings demonstrate that both the parents and the students mostly used the expression of Turkish School for the course of Turkish Language and Culture. The findings obtained from the opinions of the parents indicate that the course of Turkish Language and Culture improved the speaking, writing and reading skills of the students, that the students reviewed the activities performed in the course of Turkish Language and Culture at home and in their daily life, and that after they participated in the course, their interest in Turkish and the course increased. The study concluded that the students attended the course of Turkish Language and Culture due to various reasons such as learning Turkish, fulfilling the wish of their families for enrolling in the course, having friends who attend the course, speaking Turkish well and effectively during their travel to Turkey, seeking to obtain the certificate of participation for the course, and being eligible to take part in the National Sovereignty and Children's Day program. In the study, the parents and the students stated that they speak Turkish at home, use the media tools in Turkish, read Turkish books at home and spend their holiday in Turkey and that the course enables them to improve their Turkish skills. The study suggests that the teachers lecturing the course of Turkish Language and Culture in France should introduce the Turkish translations of the books in French to the students.
Keywords
- Arı, T. G. (2015). İki dilli Türk çocuklarının ve velilerin ana dili Türkçeyi öğrenme tutumları (Aisne
- Arı, T. G. (2015). İki dilli Türk çocuklarının ve velilerin ana dili Türkçeyi öğrenme tutumları (AisneBölgesi- Fransa örneği). 15 Nisan 2017 tarihinde“http://s3.amazonaws.com/academia.edu.documents/45256191/IKI_DILLI_TURK_COCUKLARININ_VE_VELILERIN_1.pdf?AWSAccessKeyId=AKIAIWOWYYGZ2Y53UL3A&Expires=1494896366&Signature=nPHK%2FjR4Q0IvCCyXzY%2BptJrYGgI%3D &response-content-disposition=inline%3B%20filename%3DIKI_DILLI_TURK_COCUKLARININ_VE_VELILERIN.pdf”
- adresinden alınmıştır.Arıcı, B. ve Kırkkılıç, H. A. (2017). Yurt dışında görev yapan Türkçe ve Türk Kültürü öğretmenlerininTürkçe ve Türk Kültürü derslerine ilişkin görüşleri. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi [The Journal of Academic Social Science], 41, 480-500.
- Bal, K. (2013). Kitle iletişim araçlarının yurt dışındaki Türk çocuklarının ana dili öğrenimi ve kimlik algısı üzerindeki etkisi. Türkçe Araştırmaları ve Akademik Öğrenci Dergisi, 5, 1- 14.
- Bekir, H. Ş. ve Temel, Z. F. (2006). Almanya’da okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden 5- 6 yaşgrubu Türk çocuklarına uygulanan dil eğitim programının dil gelişim düzeyine etkisi. Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 14-27.
- Belet, Ş. D. (2009). İki dilli Türk öğrencilerin ana dili Türkçeyi öğrenme durumlarına ilişkin öğrenci,veli ve öğretmen görüşleri (Fjell İlköğretim Okulu Örneği, Norveç). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21, 71-85.
- Çelik, Y. ve Gülcü, İ. (2016). Yurtdışında kullanılan Türkçe ve Türk Kültürü ders kitaplarına yönelik öğretmen görüşleri. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5 (2), 287-296.
- Direction des services départementaux de l’éducation Nationale (DSDEN) Lozere (2016). Réuniond’accueil des enseignants EILE/ELCO. 16 Nisan 2017 tarihinde “https://ressources.ac- montpellier.fr/ftp_dsden48/espace%20educatif%20et%20pedagogique/langue-vivante-
- etrangere/REUNION%20RENTREE%20ELCO/R%C3%A9union%20d%E2%80%99accueil.pdf” adresinden alınmıştır. Ekiz, D. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri (2. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
- Ekmekçi, V. (2012). Belçika’da Türkçe dersinin problemleri hakkında öğretmen görüşleri. Gazi Üniversitesi Türkçe Araştırmaları Akademik Öğrenci Dergisi, 3, 1-13.
- Enseignement des langues et cultures d’origine (ELCO). (2012). Fransız Millî Eğitim Bakanlığı’nın30/08/2012 tarih ve DGSCO no 12-0235 sayılı iç genelgesi. T.C. Liyon Başkonsolosluğu Eğitim Ataşeliği’nden 25.02.2016 tarihinde Türkçe olarak ulaşılmıştır.
- Ercan, E., Boztilki, G. ve İnce, B. (2015). Yurt dışında Türkçe dersi gören öğrencilerin derse ilişkin memnuniyet düzeyleri. KSBD, Hüseyin Hüsnü Tekışık Özel Sayısı, 1 (7), 161-174.
- Erol, İ. ve Güner, F. (2017). Teacher opinions on the course of Turkish Language and Culture: A case study (An example from Southern France). The Journal of Academic Social Science, 5 (49), 497- 510.
- Exupery, A. D. S. (1995). Küçük prens (T. Uyar, Çev.). İstanbul: Can Yayınları. (1946).
- Güner, F. (2017). Çokkültürlülük ve Eğitim: Çokkültürlü Eğitim. S. Z. Genç (Ed.). Değişen Değerler ve Yeni Eğitim Paradigması (s. 45- 68). Ankara: Pegem Akademi.
- Karasar, N. (2007). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.Kartal Güngör, T. (2015). Fransa’da Türkçe ve Türk Kültürü derslerinin mevcut durumu, öğretimprogramı ve uygulamada karşılaşılan sorunlar. International Journal of Languages’ Education and Teaching, UDES 2015, 2662- 2668.
- Laye. C. (2011). Afrikalı çocuk (B. Yenidoğan, Çev.). Özgür Yayınları.
- Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
- Millî Eğitim Bakanlığı (MEB). (2009). Yurt dışındaki Türk çocukları için Türkçe ve Türk Kültürü dersiöğretim programı. 03/08/2009 tarihli ve 112 sayılı karar. 30 Nisan 2017 tarihinde “http://ttkb.meb.gov.tr” Pennac, D. (2010). Okul sıkıntısı (B. Behramoğlu, Çev.). İstanbul: Can Yayınları.
- Perrin, M. L. (10.11.2017). Cours de turc à l’école : les élus manifestent leur désaccord. L’Alsace.
- Sarıkaya, H. S. (2008). Belçika Flaman Bölgesi eğitim sisteminde Türk kökenli çocukların yaşadığı temel eğitim sorunlarının incelenmesi. (Yayınlanmamış doktora tezi). Anakara Üniversitesi, Türkiye.
- Sarıkaya, H. S. (2014), Belçika Flaman Bölgesi eğitim sisteminde Türk kökenli çocukların yaşadığı temel eğitim sorunlarının incelenmesi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8, 246- 260.
- Şahan, G. (2012). Almanya'da ilkokullara devam eden Türk öğrencilerin başarılarını etkileyen faktörlerin nitel bir analizi. (Yayınlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Türkiye.
- Şen, Ü. (2010). Yurt dışında yaşayan Türk çocuklarının ana dili eğitimine yönelik Millî EğitimBakanlığı bünyesinde yapılan çalışma ve uygulamalar. Journal of World of Turks/ Zeitschrift für die Welt der Türken, 2 (3), 239-253.
- Şen, Ü. (2011). Belçika’da yaşayan Türk çocuklarının Türkçeye yönelik tutumları ve yazma becerileri. (Yayınlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi.
- Şen, Ü. (2015). Yurt dışında yaşayan Türk çocuklarına Türkçe öğretimi ve materyal tasarımı (Belçika örneği). Ankara: Edge Akademi.
- Şen, Ü. (2016a). İki dilli Türk çocuklarına Türkçe öğretiminde öğretmen yetiştirme sorunu ve üniversitelerdeki mevcut durumun değerlendirilmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 4 (4), 518-529.
- Şen, Ü. (2016b). İki dilli Türk çocuklarına Türkçe öğretimi: İlk öğretmenler ve ilk Türkçe dersi öğretim programı. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12 (3), 1023- 1036.
- Tournier, M. (2017). Cuma ya da Yaban Yaşam (O. Türkay, Çev.). İstanbul: Metis Yayıncılık. (1971).
- Yağmur, K. (2010). Batı Avrupa’da uygulanan dil politikaları kapsamında Türkçe öğretiminin değerlendirilmesi. Bilig Dergisi, 55, 221-242.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (1999). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi.
- Yıldız, C. (2012). Yurt dışında yaşayan Türk çocuklarına Türkçe öğretimi (Almanya örneği). Ankara: T.C. Başbakanlık Yurtdışı Türkler ve Akraba Topluluklar Başkanlığı Yayınları.
- Yılmaz, M. Y. (2014). İki dillilik olgusu ve Almanya’daki Türklerin iki dilli eğitim sorunu. Turkish Studies International Periodical For the Languages, 1641-1651.
