2017 Türkçe Dersi Öğretim Programında Bir Alt-Alan Olarak ‘Estetik’ ve ‘Estetik Eğitimi’

Author :  

Year-Number: 2018-Volume 6 Issue 1
Language : Turkish
Konu : null
Number of pages: 1-16
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

2017 Türkçe Dersi Öğretim Programı’nın altında yatan felsefenin temel dayanaklarından birisi ‘estetik’ ve ‘estetik eğitimi’dir. 2017 Türkçe Dersi Öğretim Programı, ‘estetik’i, ‘estetik eğitimi’ni Türkçe eğitiminin bir alt-alanı olarak benimser. Program, Türkçe eğitiminde öğrencilerin başta dil ve iletişim becerilerinin geliştirilmesi, sosyalleştirilmesi, millî, manevi ve kültürel değerler üzerinden aidiyet duygularının pekiştirilmesinin yanında ‘estetik deneyimler/yaşantılar’ üzerinden öğrencilerin ‘estetik duyarlılık’larının geliştirilmesini de başlıca amaçlardan biri olarak ortaya koyar. 2017 Türkçe Dersi Öğretim Programı’nda ‘estetik eğitimi’nin içeriği, unsurları ve amaçları açıkça ifade edilir; ‘estetik özne’ olarak öğrencilerin estetik deneyim/yaşantı süreçleri, eylemleri, kazanımları da tanımlanır. Programda, ‘estetik’ ve ‘estetik eğitimi’ kapsamında estetik duyarlılık, estetik deneyim, beğeni, estetik yargı, estetik değer, güzel, iyi, doğru, estetik bakış açısı, estetik haz, estetik anlayış gibi kavramlardan bahsedilir. Böylece ‘estetik eğitimi’nin unsurları birbirleriyle ilişkili olarak dikkate sunulur. Bu bağlamda çalışmamızda, kuramsal çerçevede ‘estetik’in tanımı ile ‘estetik eğitimi’nin unsurları ve başlıca amaçları üzerinde durulmaktadır. 2017 Türkçe Dersi Öğretim Programı, ‘estetik’ ve ‘estetik eğitimi’ bakımından incelenmekte, Programda ‘estetik eğitimi’ne nasıl ve niçin yer verildiği ele alınmaktadır. Programın ‘estetik’e ve ‘estetik eğitimi’ne dair felsefî içeriği değerlendirilmekte, Türkçe eğitiminin bir alt-alanı olarak ‘estetik eğitimi’nin içeriğini oluşturan kavramlar ortaya konulmaktadır. Böylece 2017 Türkçe Dersi Öğretim Programı’nda ‘estetik eğitimi’ne Türkçe eğitiminin bir alt-alanı olarak yer verildiğine dikkat çekilmektedir.

Keywords

Abstract

One of the basic pillars of the philosophy underlying the 2017 Turkish Courses Curriculum is ‘aesthetics’ and ‘aesthetics education'. The 2017 Turkish Courses Curriculum embraces ‘aesthetics’, ‘aesthetics education’ as a sub-field of Turkish education. The Curriculum introduces the development of the students’ aesthetic sensibilities through ‘aesthetic experiences’ as one of the main purposes, besides the development of the language and communication skills and socialization of the students, strengthening their sense of belonging through national, spiritual and cultural values in Turkish education. The content, elements and aims of 'aesthetic education' are articulated and the aesthetic experience processes, actions and achievements of the students as ‘aesthetic subject’ are also defined in the 2017 Turkish Curriculum. In the Curriculum within the scope of ‘aesthetics’ and ‘aesthetics education’, concepts such as aesthetic sensibility, aesthetic experience, aesthetic liking, aesthetic judgment, aesthetic value, beautiful, good, correct, aesthetic point of view, aesthetic pleasure, and aesthetic understanding are mentioned. Thus, the elements of 'aesthetic education' in relation to each other are presented for consideration. In this context, in our study, the definition of ‘aesthetics’ and the components and main aims of the ‘aesthetics education’ are emphasized in the theoretical framework. 2017 Turkish Courses Curriculum is examined in terms of ‘aesthetics’ and ‘aesthetics education’ and it is dealt with how and why ‘aesthetics education’ takes part in the Curriculum. The philosophical content of ‘aesthetics’ and ‘aesthetic education’ situated in Curriculum is evaluated and, the concepts forming the content of ‘aesthetic education’ as a sub-field of Turkish education are put introduced. Thus, it is pointed out that ‘aesthetics education’ is situated as a sub-field of Turkish education in the 2017 Turkish Courses Curriculum.

Keywords


  • Bacanlı, H. (2005). Duyuşsal Davranış Eğitimi. Ankara: Nobel Yayınevi.

  • Bacanlı, H. (2005). Duyuşsal Davranış Eğitimi. Ankara: Nobel Yayınevi.

  • Bengisu, H. (2011). Estetik Yaşam. 38. ICANAS Bildirileri: Kültürel Değişim, Gelişim ve Hareketlilik, Cilt I içinde, (s. 99-106). Ankara: Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Yayınları.

  • Berleant, A. (1971). Education as Aesthetic Process. Journal of Aesthetic Education, 5 (3), 139-147. Bozkurt, N. (1995). Sanat ve Estetik Kuramları. İstanbul: Sarmal Yayınevi.

  • Buyurgan, S. ve Buyurgan, U. (2012). Sanat Eğitimi ve Öğretimi: Eğitimin her Kademesine Yönelik Yöntem ve Tekniklerle. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.

  • Çetişli, İ. (2006). Edebiyat Eğitiminde ‘Edebi Metin’in Yeri ve Anlamı. Millî Eğitim dergisi, Kış 2006, 169, 1-10.

  • De Bolla, P. (2006). Sanat ve Estetik. (çev.: K. Koş), İstanbul: Ayrıntı Yayınları. Doğan, M. H. (1998). Estetik. İzmir: Dokuz Eylül Yayınları.

  • Erinç, S. M. (1998). Sanatın Boyutları. İstanbul: Çınar Yayınları.Erzen, J. N. (2016). Çoğul Estetik. İstanbul: Metis Yayınları.

  • Geiger, M. (1985). Estetik Anlayış. (çev.: T. Mengüşoğlu), İstanbul: Remzi Kitabevi.

  • Goleman, D. (2016). Duygusal Zekâ: EQ Neden IQ’dan Daha Önemlidir. (çev.: B. S. Yüksel), İstanbul: Varlık Yayınları.

  • Gökay, M. ve Demir, A. (2006). Farklı Eğitim Seviyelerinde Estetik Beğeni. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16, 329-342.

  • Gömleksiz, M. N. ve Kan, A. Ü. (2012). Eğitimde Duyuşsal Boyut ve Duyuşsal Öğrenme. Turkish Studies, Winter 2012, 7 (1), 1159-1177.

  • Gültekin, T. (2011). Sanat Eğitiminde Estetik Değerlerin Gelişimi Sürecinde Çocuk ve İletişim. Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi, Nisan-Mayıs-Haziran 2011, 24, 1-14.

  • Heid, K. (2005). Aesthetic Development: A Cognitive Experience. Art Education, 58 (5), 48-53.

  • İşcan, A., Efendioğlu, S. ve Ada, Ş. (2007). Türkçe Ders Kitaplarında Yer Alan Edebi Metinlerin Öğrencilere Estetik Zevk Kazandırmadaki Rolü. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 1, 59-76.

  • Jimenez M. (2008). Estetik Nedir?. (çev.: A. Karaçoban), İstanbul: Doruk Yayınları.

  • Kagan, M. (1993). Estetik ve Sanat Dersleri. (çev.: A. Çalışlar), Ankara: İmge Kitabevi.

  • Karabulut, N., Bilirdönmez, K. ve Ayduslu, N. (2010). Sanat Eğitiminde Bir Alt Disiplin Olarak Estetik Öğretimi Alanı, İçerikleri ve Yöntemleri. EKEV Akademi Dergisi, 44, 99-116.

  • Kavcar, C. (2003). Türk Dili ve Edebiyatı ile İlgili Yeni Çalışmalar. TÜBAR, Bahar 2003, XIII, 19-26. Lalo, C. (1948). Estetik. (çev.: B. Toprak), İstanbul: İnkılap Kitabevi.

  • Lankford, E. L. (1992). Aesthetics: Issues and Inquiry. Reston, VA: National Art Education Association.

  • Otluoğlu, R. (2002). İlköğretim Okulu Ders İzlencesinde (Programında) Duyuşsal Alan ve Duygu Eğitimi. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 15, 163-172.

  • Olsen, S. H. (1990). The End of Literary Theory. Cambridge: Cambridge University Press.

  • Olsen, S. H. (2015). Edebiyat Teorisi ve Edebiyat Estetiği (Literary Theory and Literary Aesthetics). (çev.: A. Çalışkan), Studies of The Ottoman Domain, 5 (9), 30-52.

  • Özalp, K. (2016). Güzelin Bilinçli Algısı ve Estetik Eğitimi. İdil, 5 (21), 491-504.

  • Tavin, K. (2007). Eyes Wide Shut: The Use and Uselessness of the Discourse of Aesthetics in Art Education. Art Education, 60 (2), 40-45.

  • TDÖP (2017). Türkçe Dersi Öğretim Programı. Ankara: MEB Yayınları.Timuçin, A. (2000). Estetik. İstanbul: Bulut Yayınları.

  • Townsend, D. (2002). Estetiğe Giriş. (çev.: S. Büyükdüvenci), Ankara: İmge Kitabevi. Tunalı, İ. (1984). Estetik. İstanbul: Cem Yayınevi.

  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.Ziss, A. (2009). Estetik: Gerçekliği Sanatsal Özümsemenin Bilimi. (çev.: Y. Şahan), İstanbul: Hayalbaz Kitap.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics